کارد موراکنیو کامپنیون اسپارک نجات – استنلس Morakniv Companion Spark Emergency (S)

روزی روزگاری سنت دیرینه ساخت چاقو در مورا وجود دارد. ما بیش از 400 سال است که چاقوهای تیز را برای سایر نقاط جهان ایجاد می کنیم. بذر چیزی که به یکی از محبوب‌ترین تولیدکنندگان چاقو در جهان تبدیل می‌شود، در اوایل سال 1891 زمانی که فراست-اریک ارسون پس از چهار سال کار به عنوان چوب‌دار در آمریکای شمالی به روستای اوستنور در مورا بازگشت. در همان سال، او کارخانه سورتمه چوبی خود را تأسیس کرد که سورتمه، چرخ دستی و چاقو برای مصارف داخلی کارگاه تولید می کرد. در آن زمان، مدیریت منابع و استفاده از مواد باقی مانده از تولید، کم و بیش بدیهی تلقی می شد. بعدها ثابت شد که یک مفهوم تجاری موفق است. امواج روی آب مدت کوتاهی پس از آن، تولید چاقو در کارخانه سورتمه چوبی شروع به کار کرد و در نهایت به یک محصول جایگزین مورد تقاضا برای تاجران مزرعه‌دار دوره گرد تبدیل شد که از طریق سفرهای خود در سوئد، چاقوها را از مورا پخش کردند. در آغاز قرن، موراکنیو به مفهومی جاافتاده در میان صنعتگران تبدیل شده بود و موج هایی بر روی آب ایجاد می کرد. ظرف چند سال صادرات ایجاد شد و خریداران عمدتاً عمده فروشان، اسلحه سازان و تاجران آهن در اروپا بودند. در سال 1904، فراست ده کارمند داشت و سالانه 19000 چاقو تولید می کرد و به طور انحصاری روی تولید چاقو متمرکز بود. کرانگ یوهان وارد می شود در سال 1912، کرانگ یوهان اریکسون تولید چاقو خود را در اوستنور تأسیس کرد. او قبلا در فراست کار کرده بود، اما با مدیریت ارتباط خوبی نداشت و به معنای واقعی کلمه اخراج شد. ایده مهاجرت به آمریکای شمالی او را به خود جذب کرد اما ابتدا می خواست شانس خود را امتحان کند. او به همراه Lok-Anders Mattsson کارخانه چاقوسازی را تأسیس کرد که صد سال بعد بخشی از Morakniv شد. همچنین هیچ مهاجرتی برای کرانگ یوهان وجود نداشت. در طول دهه‌های 1920 و 1930، موراکنیف موقعیت خود را در جهان تثبیت و تقویت کرد، که دلایلی را برای اضافه کردن "سوئد" به مهر تیغه ارائه داد. در آن زمان، تعدادی از تولیدکنندگان چاقو فعال در روستا وجود داشتند که به نوعی با یکدیگر رقابت می کردند، که منجر به توسعه بازار رو به رشد در سراسر جهان شد. رنگ قرمز دسته رنگ قرمز معمولی مربوط به این دوره است که با گذشت زمان به نشانه ای برای چاقوهای اوستنور تبدیل شده است. از ابتدا، دسته از توس معمولی تصفیه نشده، قطعات ضایعات تولید سورتمه چوبی ساخته شده بود. بعدها، توس ماسور فرفری ماده‌ای بدیهی برای چاقوهای گران‌تر شد، اما وقتی توس فرفری به یک کالای کمیاب تبدیل شد، آنها به توس معمولی بازگشتند و برای اینکه آن را شبیه چوب ماهون کنند، دسته‌ها را قبل از لاک زدن به رنگ قرمز رنگ می‌کردند. . با افزایش تولید، لکه ها رها شدند و به جای آن دسته ها با رنگ قرمز تیره رنگ آمیزی شدند که در نهایت در طی سال ها در سایه های مختلف ظاهر شد. یک روح کمک کننده با وجود رقابت، از نظر بازار و نیروی کار، همیشه یک حس دوستی بین شرکت‌های اوستنور وجود داشت. حتی امروزه یک به اصطلاح "Ostnorsanda" وجود دارد که در آن شرکت ها در هنگام نیاز به یکدیگر کمک می کنند. در اواسط قرن بیستم، کارخانه چاقوی Bud-Carl Andersson، که فعالیت های آن در اواخر دهه 1880 تاسیس شد، شروع به تولید مته های یخ با نام محصول "Mora-borren" کرد. در اوایل دهه 1960، فرزندان بود-کارل اندرسون شروع به فروش سهام خود در شرکت کردند، چیزی که در نهایت منجر به خرید کل شرکت توسط کی جی اریکسون در سال 1961 شد. این اولین خرید از بسیاری از خریدهای آتی در میان سازندگان چاقو در Östnor است. مته های یخ کی جی اریکسون زمانی که در اواخر دهه 1960 مدل جدیدی به نام "Mora-Spiralen" در اسکاندیناوی، "Mora Drill" در ایالات متحده آمریکا و "Swede Bore" در کانادا توسعه دادند، به شهرت جهانی رسیدند. دو تبدیل به یکی می شود در سال 1988، زمانی که کارخانه چاقوسازی KJ Eriksson یک سوم کارخانه چاقو Frosts را تصاحب کرد، یک تغییر عمده در بین شرکت ها رخ داد. کارخانه چاقو Frosts بعداً در سال 2005 به یک شرکت تابعه کامل از کارخانه چاقو KJ Eriksson تبدیل شد، زمانی که ادغام باعث شد که صورت فلکی نام شرکت خود را به Mora of Sweden تغییر دهد تا روابط بین این دو تقویت و برجسته شود. علائم تجاری Morakniv، Frosts Mora و Mora ICE نیز ثبت شد. مرحله نهایی ادغام زمانی محقق می شود که تمام تولیدات زیر یک سقف جمع شوند، جایی که قبلاً KJ Erikson در آن قرار داشت. این همان مکانی است که امروز کارخانه و تمام تولیدات در آن قرار دارد و از سال 2016 نام شرکت ما Morakniv AB است.